ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ
Στα γλυπτά του χρόνου και της Ιστορίας!
Καππαδοκία
Η Καππαδοκία, αρχαία ελληνική λέξη που προέρχεται από το Περσικό: Κατπατούκα που σημαίνει "η χώρα των όμορφων αλόγων", είναι μία από τις μεγαλύτερες περιοχές της ανατολικής Μικράς Ασίας. Η μυστηριώδης , παραμυθένια γη της Καππαδοκίας, αιώνες τώρα μαγνητίζει κατακτητές και επισκέπτες. Η περίτεχνη εδαφική της ιδιαιτερότητα οφείλεται σε πληθώρα ηφαιστειακών εκρήξεων, που έλαβαν χώρα εκατομμύρια χρόνια πριν και δημιούργησαν αυτό το μοναδικό ανάγλυφο. Οι φημισμένες υπόσκαφες σπηλιές της πρωτοκατοικήθηκαν από ανθρώπους της νεολιθικής εποχής, για να αποτελέσουν στη συνέχεια, αιώνες αργότερα, το καταφύγιο χιλιάδων κυνηγημένων χριστιανών, που έζησαν σε αυτές δημιουργώντας μνημεία ενός ξεχωριστού θρησκευτικού πολιτισμού. Εκτός από το απόκοσμο φυσικό τοπίο λοιπόν, η περιοχή βρίθει από ιδιόρρυθμες κατοικίες, περίτεχνες εκκλησίες και εντυπωσιακά μοναστήρια. Όλα είναι λαξεμένα σε δαιδαλώδης σπηλιές και αποτελούν μοναδικά δείγματα πολιτισμού των πρώτων χριστιανικών χρόνων. Η περιοχή πό δύο ειδών μνημεία χαρακτηρίζεται ως μοναδική: τα της φύσεως και τα χριστιανικά. Τα οποία εν πολλοίς ταυτίζονται, καθώς χιλιάδες εκκλησιές είναι λαξευμένες μέσα στα μαλακά ηφαιστειογενή πετρώματά της και τους παγκόσμια πια γνωστούς κώνους που σαν μανιτάρια είναι κατάσπαρτοι στις κοιλάδες της – γλυπτά του καιρού, του νερού και του ανέμου. Περίπου στις 3.000 υπολογίζονται οι υπόσκαφες εκκλησίες, χώρια οι δεκάδες άλλες, οι ολόχτιστες, που σώζονται μέσα στα χωριά και τις πόλεις, άγρια εγκαταλελειμμένες ή στοιχειωδώς προστατευμένες, εκτός κι αν έχουν μετατραπεί σε τζαμιά. Οι περισσότερες υπόσκαφες δημιουργήθηκαν μέσα σε δύο αιώνες, από το 850 περίπου, οπότε έληξαν οριστικά οι επιδρομές των Αράβων, αλλά μαζί και η περίοδος της Εικονομαχίας, που δεν είχε ταλαιπωρήσει λιγότερο την αυτοκρατορία, ώς το 1071, οπότε, με την ιστορική ήττα στο Ματζικέρτ, κατακτήθηκε μεγάλο μέρος της Μικρασίας από τους Σελτζούκους. Μέσα σ’ αυτούς τους δύο αιώνες της ειρήνης και της εικονογραφικής ζέσης κοσμήθηκαν τα υπόσκαφα με αγιογραφίες, αρκετές από τις οποίες έφτασαν ώς εμάς – πολύτιμα και μοναδικά δείγματα της τέχνης των αιώνων εκείνων. Οχι μόνο εκκλησίες, αλλά και χιλιάδες σπίτια, μονές, σκήτες, αποθήκες, περιστεριώνες, ακόμη και πολιτείες ολόκληρες, κρυφές, σε εφτά και δέκα πατώματα μέσα στην πέτρα και σε έκταση χιλιομέτρων, έχει σκαλίσει ο επί αιώνες κυνηγημένος από επιδρομείς άνθρωπος της Καππαδοκίας. Στην Ανακού (Καϊμακλί), στη Μαλακοπή (Ντερίνκογιου) και σε αρκετά άλλα μέρη υπάρχουν, κι επιδεικνύονται σήμερα στους εμβρόντητους επισκέπτες, πολιτείες-κρησφύγετα, όπου ζούσαν για μήνες ή και χρόνια χιλιάδες άνθρωποι. Όπως είναι φυσικό λοιπόν η περιοχή γνωρίζει ραγδαία τουριστική άνοδο και οι νέες πρότυπες ξενοδοχειακές μονάδες που δημιουργούνται ξεχωρίζουν, μια που έρχονται σε πλήρη αρχιτεκτονική αρμονία με το τοπίο, καλύπτοντας έτσι την αισθητική του πιο απαιτητικού επισκέπτη. |